Türkiye Tarihindeki Kara Sayfa "Şan Tiyatrosu Yangını"

Muzır Müzikali tıpkı Şahları da Vururlar gibi Şan Tiyatrosu’nda sahneleniyordu. Türkiye’de genel konu başlıkları üzerinden bir sistem eleştirisi olarak niteleyebileceğimiz bu oyun, ismini o dönem yürürlüğe giren “muzır neşriyat kanunu”ndan almıştı. Oyun sahnede kaldıkça, tehditlerin dozajı da günbegün artıyordu. Bir noktada oyun sırasında oyuncuları protesto etmeye de başladılar ve sözlü saldırılar yetersiz görülmeye başlanınca bu kez fiziksel olarak da oyunculara müdahale etmeye çalıştılar. Artık oyunun sergilenebilmesi için güvenlik desteği alınıyordu ve koruma polisleri eşliğinde oyuncular sahne alabiliyordu.

 

1987 yılına gelinceye dek Muzır Müzikali yetmiş altı kez sahnelenmiş ve yetmiş yedinci oyunun hazırlıklarına başlanmıştı. Ancak oyuncular sahne almadan önce kendilerine oyunu sahnelememelerini salık veren bir telefon geldi. Ferhan Şensoy ve ekibi o güne kadar hiçbir tehdide aldırış etmedikleri gibi bunu da dikkate almadılar ve oyunu sahneleme kararından caymayarak provalara devam ettiler.

Fakat bu dönem tiyatroda ilgi çeken bir detay var, o da koruma polislerinin kısa süre önce değişmiş olması ve yeni korumaların davranışlarında bir gariplik sezilmesiydi. Nedense bu polisler şüpheli biçimde hareket ediyorlardı. Nitekim bu şüpheyi doğrulayacak elim bir olay yaşandı ve oyun sahnelendikten birkaç dakika sonra bir patlama sesi geldi ve Şan Tiyatrosu’nda devasa bir yangın çıktı.

 

Yalnızca yirmi dakika içerisinde yangın her yeri sardı ve kulisten tüm salona yayıldı. Sözde elektrik kontağından çıktığı söylenen yangından kaçmak isterken bekçi Niyazi Özlü de alevlerin arasında kalmış ve hayatını kaybetmişti. Ferhan Şensoy bu olayda koruma polislerinin parmağı olabileceğini söylese de ne yazık ki sözleri dikkate alınmadı. Muzır Müzikali nedeniyle mahkemeye çıkarılan ve yetmezmiş gibi bir de üç hafta hapis cezasına çarptırılan Şensoy, ölüm tehlikesi atlatan taraf olmasına rağmen tek cezalandırılan kişi de olmuştu.

 

Tabii, Şan Tiyatrosu’nun yanıp kül olmasından sonra bu tiyatronun temellerinin üzerinde bir alışveriş merkezi inşaatı yükseldi. Sanatını yapmaktan alıkonulan insanların can güvenliğinin tehdit edilmesi yetmezmiş gibi olan yine mazluma olmuştu. Hiç suçu yokken hayatını kaybeden bir bekçi, ardında gözü yaşlı ailesini bıraktı. Tehditlere pabuç bırakmak istemediği için, sırf insanlığa söyleyecek bir sözü var diye bir tiyatro sanatçısı ise sanki tüm bunların tek suçlusu oymuş gibi hapis yattı. Süre belki kısaydı ama düşüncelere vurulmaya çalışılan ket bâkiydi. Aynı zihniyetin bir kez daha baş göstermemesi dileğiyle…