Sosyal Yaşamın Dışında Bırakılmak

Bir grubun toplu olarak belli bir kişiyi uzaklaştırması o kişide reddedilmişlik hissine neden oluyor. Bu da zihni reddedilmenin nedenlerini araştırmaya itiyor. Reddedildiğimizde neden reddedilmiş olabileceğimizi düşünmeye başlıyoruz. Genellikle suçu kendimizde bulmaya meyilli olabiliyoruz ki bu da oldukça tehlikeli bir ruhsallık ortaya çıkarıyor. Öte yandan kendimizi tamamen dışarda tutup tamamen diğerleri konumunda olan grubu suçlamak da bizi sağlıklı bir noktaya götürmüyor. Ancak böyle sağlıksız düşünce şekillerinin oluşuma ihtimali oldukça yüksek. Çünkü bir gruptan dışlandığınızda çoğunlukla sadece o gruptan dışlanmış olmuyorsunuz. O grup aracılığıyla ulaştığınız birçok kaynaktan da uzaklaşmak ya da tamamen vazgeçmek zorunda kalıyorsunuz. İş yerindeki arkadaşlarımız bizi dışladığında işimizle ilgili birçok durumda sorun yaşıyoruz. Partnerimizin ailesi ya da arkadaşları tarafından dışlandığımızda partnerimizle ilişkimizde problemler meydana geliyor. 

Bahsettiğimiz tüm olasılıklarda dışlanan kişi hayatına sağlıklı bir ruhsallıkla devam edemiyor. Ya etrafına saldırmaya, ya benliğini unutmaya ya da ya da yalnızlığa teslim olmaya başlıyor. Elbette kişinin bu deneyimi nasıl yaşayacağı karakteri ve geçmiş yaşantıları gibi birçok etkene bağlı. Toplumlara baktığımızda da bunun örneklerine sıkça rastlıyoruz. Birçok toplumda göçmenler, herhangi bir engele sahip bireyler, kadınlar, işsizler, yaşlılar gibi birçok insan grubu bu dışlanmayı yaşıyor. Toplum tarafından dışlanan bu bireylerin bazıları daha saldırgan hale gelebiliyorlar. Öte yandan biz genellikle intihar haberlerinden sonra fark etsek de bu kişiler derin yalnızlık hislerinden ve depresyondan mustarip oluyorlar. Kendilerini uyumlamaya çalışanlar ise gerçek kimliklerini gizledikleri bir yaşama katlanmaya çalışıyorlar. Çünkü onlar için dışlanma ve dışlanmaya dair hissedilen acı sürekli olarak tekrar ediyor. Buna katlanarak yaşamak oldukça zor bir hayata göğüs germek anlamına geliyor.