Maksim Gorki: Proletaryanın "Gerçek" Sesi

1868 senesinin 28 Mart günü, Aleksey Maksimoviç Peşkov ismiyle dünyaya gelir Maksim Gorki. Bir acılar sarmalının içine doğduğundan habersizdir henüz. Ancak kaderin onunla alıp veremedikleri olduğunu küçük yaşından itibaren öğrenmeye başlar. Önce annesiyle babasını kaybeder, sonra büyükanne ve büyükbabasının yanına taşınır. Burada yoksulluğun, sefaletin kol gezdiği bir evde büyükbabadan şiddet görerek büyür. Okumayı çok sever Gorki ama büyükbabası onu okula göndermek istemez, bu yüzden yalnızca birkaç aylık bir eğitim macerası olur.

Daha sekiz yaşında bir çocukken eve para getirmesi için çalışmaya zorlanır. Kunduracılık, hamallık, fırın işçiliği ve gemilerde bulaşıkçılık yapar Gorki, gece gündüz durmadan çalışır. Ancak bu hayatın onun için çekilmez olduğu da aşikârdır. Bu yüzden de on sekiz yaşına basar basmaz evden kaçar. Yine de kalbine acının tohumları ekilmiştir bir kere, çirkin ve yeteneksiz olduğunu, bu dünyada hiçbir işe yaramadığını düşünür. Bu düşünceler zehirli bir sarmaşık gibi zihnini kemirir, kendi yaşamına son vermeye kalkar. Kalbine bir kurşun sıkarak intihar etmeye çalıştığında daha yirmi birinde bir delikanlıdır; neyse ki kurşun kalbine isabet etmez ve Gorki ölümün pençesinden bu şekilde kurtulur.

Bu dönemlerde bir yandan da romanlarını ve öykülerini kaleme almaya devam etmektedir Gorki. 1906 senesinde yazdığı ve Rus devrimine adadığı romanı “Ana” ile dünya çapında bir üne kavuşur. Bu romanı yazarken 1902’de Sormov’da yaşanan işçi hareketinden esinlenir Gorki, işçi haklarını savunan konuşmasıyla tanınan işçi Zalamov ve annesinin öyküsünü kaleme alır. Kitabında Zalamov’u Pavel karakteri olarak görürüz. İşçi ve köylünün sefaletini, çarlık döneminin zorluklarını, ağır çalışma koşullarını okuruz satırlarında.