Kalıpları Kırmamız Gereken Bir Konu Var: Ev Hanımlığı

Toplumun en küçük sosyal kurumunu ele alalım, karşımıza "aile" kavramı çıkar. Aileyi en küçük haline evirecek olursak da 2 kişilik bir birliktelikten söz edebiliriz; karı ve koca. Süreç içerisinde çocukların doğması ve ailenin genişlemesi her zaman olasıdır. Ancak tüm bunlar meydana gelmeden önce ya da geldikten sonra da "çalışmak" gibi geçimi idame ettirecek temel bir gerekliliğin görevi özellikle ataerkil toplumlarda büyük oranda erkeğin üzerindedir. Hal böyle olunca kadın; temizlik, yemek, düzen ve evin huzuru için çalışma görevini üstleniverir. Ayrıca bunu yaparken herhangi bir maddi kazanç almayacağının da farkındadır. Ancak yine de kimi zaman bir zorunluluk kimi zaman da severek yaptığı bir alışkanlık olarak benimser. 

Almancada ev hanımlığına karşılık gelen kelimeye baktığımız zaman bu meslek grubunun cinsiyete göre ayrıştırıldığını da görürüz. Yani ev hanımlığının yanı sıra ev adamlığı diye bir kavram da karşımıza çıkıyor. Ancak güzel Türkçemizde böyle bir durum söz konusu değil. Fakat evliliğe adım atarken "hayat müşterektir" cümlesi sıklıkla söylenmesine rağmen ev içine girildiğinde özellikle kadının zaten mesleki anlamda sürerli bir hayatı ya da bir kariyeri yoksa evlilik ile birlikte iyice kendini kapaması ve kendini evine adaması beklenir. En kötüsü de bunun bir dayatma olarak dahi algılanmaması ve seve seve yapılacağının vurgulanması denebilir. Fakat bu durumu başka bir yönden ele alacak olursak bu kez de erkeğin evinde çok daha az vakit geçirdiği ile yüzleşiyoruz. Aslında erkek belki çalışma hayatına mola vermek istiyor ve evde kalmayı tercih ediyor. Fakat toplumsal algı onu çalışmaya itiyor.