Hristiyanlığın En Büyük Mezhebi: Katoliklik

Hristiyanlığa göre İsa’nın, Kilisesi üzerinde kurmak istediği “Kaya” yani “temel kişi” olan Aziz Petrus, İsa’nın ölümünden sonra Hristiyanları bir araya getiriyor. Katolik Kilisesi’ni oluşturan bu mezhebin ilk Papası kabul edilen Aziz Petrus, İsa’nın da varisi sayılıyor. Petrus, Hristiyanlığa göre İsa’nın, Kilisesi üzerinde kurmak istediği “Kaya” yani “temel kişi” olarak nitelendiriliyor. İnsanları çevresinde kenetleyerek bir araya getiren bu Kilise, geleneklere verdiği öncelik ile bilinirken, İsa’nın ilahi yönüne verdiği değer ve dini törenler ile diğer mezheplerden ayrılıyor. Belki de en önemli yönünü Papalık sistemi oluşturuyor. Bir diğer deyişle, Roma Başpiskoposu olarak da bilinen ve bugün hala varlığını sürdüren Papalık sistemi, Katolikleri diğer mezheplerden ayıran birincil kıstaslardan biri olarak karşımıza çıkıyor. 

 

Papalığa biraz daha değinmekte fayda var. Katolikler için öylesine değerli ki, 1870’te Vatikan Ruhani Meclisi “Papalığın yanılamayacağına” yönelik oldukça temel ve köklü bir karar alıyor. Katolik Kilisesine has özelliklerin başında azizlere ve Meryem’e verilen kutsiyet seviyesi geliyor. Bugün Papalığa yönelik inanç düşünüldüğünde, bu seviyenin oldukça yukarı çekildiğini görebiliyoruz. Sadece erkeklerin papaz olabileceği bu mezhep, papazların evlenmesine ve cinsel ilişkiye girmesine asla izin vermiyor. Geleneksel yönünü yansıtacak şekilde pek çok meselede katı ve net bir tutum izleyen Katolikler; boşanmaya, kürtaja ve suni döllenmeye de karşılar. Mezhep, en büyük günahlardan birini ise intihar olarak tanımlıyor. Ek olarak, cuma günlerini diğer günlerden ayıran bir özellik var. İsa’nın çarmıha gerildiği gün olarak bilinen cumaları hiçbir Katolik et yemiyor. Bunun arka planında ise, et yemenin İsa’nın etini yemekle eşdeğer olması yatıyor. 

 

Katolik Kilisesi içinde yer alan günah itirafı ise açmamız gereken parantezler bir diğeri. Sanıldığı üzere Hristiyanlığın tüm mezhepleri için aynı değere sahip değil. Katolikler için ayrı bir öneme sahip olan ve günah çıkarma olarak bilinen bu anlayış vaftizden sonra işlenen günahların bir papaza itiraf edilmesi ile gerçekleşiyor. Ölümcül veya hafif günahların bütünü için gerçekleştirilen bu durum, kişinin günahları sebebiyle pişman olması şartını da içinde barındırıyor. Günah itirafı, Katolik Kilisesi tarafından “Hristiyan’ın kiliseyle barışması” olarak nitelendiriliyor. Bizim daha çok kullandığımız anlamıyla “tövbe” olarak da geçiyor. 

Hristiyanlığın bir diğer büyük mezhebi olan Ortodoksluk ile arasındaki farklar, Katolikliğin önemli özelliklerini de ortaya çıkarıyor. Kutsal Ruh’a yönelik tartışma da bu farkların başında geliyor. Katolikler göre Kutsal Ruh, Baba ile Oğul’dan çıkarken, Ortodokslara göre Kutsal Ruh, Baba’dan çıkıyor. Peki Kutsal Ruh ne anlam ifade ediyor? Hristiyanlar tek Tanrı’ya inansalar da, tek olan Tanrı’nın; Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’u içerdiğini söylüyorlar. Bu üç kişinin de birbirine eşit, mutlak güce sahip olduğu ve başlangıçlarının olmadığı vurgulanırken, bu üçlü Tanrı öğretisine göre Baba da, Oğul da, Kutsal Ruh da Tanrı oluyor; yine de hepsi birlikte tek bir Tanrı’ya işaret ediyor. 

Roma Kilisesi’ni kaynak alan Katolikler, Kilise’nin belirttiği sözlerin dışına katiyen çıkmıyor. Baş kilise olarak nitelendirilen Roma Kilisesi, Kutsal Ruh tarafından idare edilirken, evrensel bir değer taşıyor. Dünyanın neresine giderseniz gidin, karşınıza çıkabilecek herhangi bir Katoliğin Roma Kilisesine bağlı kaldığını görebilirsiniz. 2013’te Roma Katolik Kilisesi’nin ruhani lideri olarak seçilen Papa I. Franciscus bugün hala görevini sürdürüyor. Katolikliğin 266. Papası olarak seçilen Franciscus, Latin Amerika doğumlu olup Amerika'dan ve Güney Yarımküre'den gelen ilk papa olarak biliniyor.