Göç Eden ve Geride Kalan

İnsanoğlu bir bitki gibi köklere sahip olmayan, keşfeden ve umuttan beslenen bir canlıdır. Dolayısıyla doğduğu yerde onu rahatsız eden bir şeyler varsa ya da orada yeterince mutlu olamayacağına inanıyorsa başka bir yön arayışına girebilir. Kişinin yaşamının büyük bir kısmını sürdüğü veya doğumundan itibaren orada var olduğu coğrafyadan göçmek istemesi ise temelde zorunlu bir ayrılış öyküsünden kaynaklanır. Çocukluğunuzdan yetişkin döneminize değin yaşamınızın aynı yerde sürdüğünü düşünün. Sokaklarına aşina olduğunuz, doğasında huzur bulduğunuz ve çok temelde yuva olarak konumlandırdığınız bölgenin çevresinde inşa etmiş olduğunuz bir yaşamınız var. Bu yakın bölgede eğitim aldınız, aynı çevrede arkadaşlıklar kurdunuz, işinizi edindiniz, ailenizle birlikte var oldunuz ve değerli anılar biriktirdiniz. Peki böylesi mutlu olduğunuz bir çevreden ayrılmak istemenizin ne gibi sebepleri olabilir?

Eğer bulunduğunuz bölge göç etmek istediğiniz yer ile benzer koşullara sahip olsaydı muhtemelen gitmeyi aklınızdan bile geçirmezdiniz. Dolayısıyla göçün temeldeki nedenleri farklı olabilir ancak konu hep aynı yöne çıkar: daha iyi bir yaşam sürme arzusu. Kaldı ki kişinin böyle bir istek duyması zaten hakkı çünkü az önce de değindiğimiz üzere bir bitki gibi bulunduğumuz noktaya kök salan canlılar değiliz. Kendimizi başka noktalarda daha iyi yönlerimizle var etme arayışına girebiliriz. Bu durum konfor alanından uzaklaşmak yolunda kişinin kendini bulabilmesi açısından da değerlidir.