Evrimin Kulağımıza Fısıldadıkları: Doğal Seleksiyon

Her canlı fenotip bağlamda birtakım farklılıklar barındırır. Fenotip olarak ifade ettiğimiz kavramı en temelde fiziksel özelliklerimiz yani dış görünüşümüz ile ilişkilendirebiliriz. Ancak buna yön veren asıl durum ise genetik özelliklerimizin barındıran yapı yani genotiptir. Bir başka deyişle genotipimizin fenotipimizi şekillendirdiğini söylemek mümkün. Fakat tüm bu pratiklerin yerine getirilebilmesi için ise elbette bir aktarımın olması gerekir. Bu da mayoz bölünme ile gerçekleşir. Sahip olunan fenotip farklardan dolayı her organizmanın her ortama uyum sağlaması mümkün olamıyor. Zaten bu sebeple de doğal seçilimi ifade ederken "güçlü olan hayatta kalmayı başarır, uyum sağlayamayan ise yok olur" ifadesini kullanıyoruz. Hayatta kalan ve yaşam süren canlılar üremeyi başardıkları takdirde dünyaya getirecekleri yavrularına genetik özelliklerini aktarırlar. Bu da az önce de ifade ettiğimiz üzere mayoz bölünme ile gerçekleşir.

Bu bağlamda doğal seleksiyonun mutasyon ile doğrudan ilişkili bir kavram olduğuna da değinmek gerekir. Çünkü zaman içinde canlıların DNA yapıları çeşitli nedenlerden dolayı değişime yani mutasyona uğrayabilir. Ancak bu değişim sürecinde canlılar üremeye devam eder ve bu durumda değişen genler de doğacak olan yavruya yani yeni nesle aktarılır. Dolayısıyla doğal seleksiyon her şeyin kendi doğal atmosferinde ve insan eli değmeksizin meydana gelmesinin yanı sıra değişimden uzak bir pratik olarak düşünülemez. Aksine doğal seleksiyon zaten çeşitliliğin aktarımı ile varlık bulur. Dolayısıyla doğal seleksiyonu değişiklikten yoksun bir pratik olarak algılamamak gerekir.