Ermeni Tehciri

Türkler ve Ermenilerin 11. yüzyıla kadar dayanan bir komşuluk ilişkileri bulunmaktadır. Ermeniler, tarihlerinin çok büyük bir kısmını Türk devletlerinin çatısı altında geçirmişlerdir. Tarihte eşi benzerine az rastlanan bu uyum, iki toplumun barış içerisinde yaşamasıyla neticelenmiştir. Öyle ki; Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’u fethettikten sonra Ermenileri İstanbul’a getirmiş ve onlara bir Kilise vererek ilk Ermeni Patrikhanesinin kurulmasını sağlamıştır. Osmanlı bünyesinde Ermenilere tanınan din ve dil özgürlüğünün yanı sıra basın hürriyeti de tahsis edilmiştir. Yüzyıllardır Türklerle uyum içerisinde yaşayan ve bunun karşılığında kendilerine “millet-i sadıka” unvanı verilen Ermeniler, 1910 yılı itibariyle Osmanlı topraklarında beş gazete, yedi dergi çıkarıyordu. Kendilerine tanınan hürriyetin o süreçte bir başka örneği bulunmamaktadır. 

Adana Olaylarının ardından Van İsyanı’nın baş göstermesi ve diğer irili ufaklı Ermeni kalkışmaları İTC’yi önlem almaya mecbur bırakmıştır. Harbiye Nazırı Enver Paşa, Dahiliye Nazırı Talat Paşa’ya Ermeni meseleleri üzerine göndermiş olduğu mektupta Ermenilerin isyan çıkaramayacakları şekilde dağıtılmaları yönünde karar alındığını belirtmiştir. Bu karar Ermeni birliklerin farklı bölgelere dağıtılarak dökülen kanın önüne geçmeyi hedefliyordu. Talat Paşa, Enver Paşa’nın gönderdiği mektup sonrasında 4. Ordu Komutanlığına emir vererek; Ermenilerin yeni bir isyana başvurabilecek bütünlüğü sağlayamamalarını, buna istinaden Erzurum, Van, Bitlis bölgelerine nakledilmelerini belirtmiştir.

İTC hükümeti Ermeni olaylarını bastırmaya çalışırken 24 Mayıs 1915 tarihinde Rusya, Fransa ve İngiltere tarafından yayımlanan bildiride Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri “Ermenistan” olarak belirtilmiştir. Bu üç ülkenin Ermenistan olarak belirttiği bölgede bir ayı aşkın zamandır Ermenilerin öldürüldüğü raporlanmıştır. “Ermeni Soykırımı” iftirasının temel dayanağı olan bu rapor Ermenilerin emperyalist güçlerin kışkırtmalarına kapılarak, İTC hükümetinin tüm serinkanlılığına rağmen Türk köylerini basması ve sonrasında Türklerin karşılık vermesini soykırım olarak nitelendirmiştir.

Vatan Partisi Genel Başkanı Dr. Doğu Perinçek, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinde İsviçre’ye karşı verdiği hukuki mücadeleyi kazanmış, o gün yaşananların bir soykırım olmadığını hukuken de ortaya koymuştur. Ermeni Tehciri’nin günümüzde tüm tarihsel gerçeklere rağmen soykırım olarak nitelendirilmesi tamamen siyasi bir amaç gütmektedir. Türkler ve Ermenilerin yaşadıkları çatışmayı Yahudi Soykırımı ile bağdaştırmaya çalışmak, tarihe ihanet etmektir. Türk siyasi otoritesinin devreye girmediği, Türk ordusunun müdahil olmadığı, tamamen Ermenilerin başlattığı ve sürdürdüğü, buna bağlı olarak Türk milletinin kendini savunması sonrasında başlayan karşılıklı çatışmalar Türk nüfusunun yoğun olmasından dolayı Ermeni mağlubiyetiyle neticelenmiştir. Buradan bir soykırım çıkarmak aymazlıktır. Emperyalizmin başlattığı Ermeni kışkırtmasını yine emperyalizm devam ettirmektedir.